17- Yetim Kız izni
Olmaksızın Evlendirilmez
1. İbn Ömer
17720 (1) Abdullah b. Ömer der ki: Osman b. Maz'un vefat etmiş ve
geriye Huveyle binti Hakim b. Umeyye b. Harise b. el-Evkas'tan olan kızını
bırakmıştı. Kardeşi Kudame b. Maz'un'a vasiyette bulunmuştu. Bu ikisi benim
dayılanın olmaktadır. Ben Kudame b. Maz'un'a giderek Osman b. Maz'un'un kızını
istedim. O da beni onunla evlendirdi. Muğire b. Şu'be kızın annesine gitti ve
ona para vererek kızın kendisiyle evlenmesi için teşvikte bulundu. Bunun
üzerine kadın Muğire'ye meyletmiş ve yetim kız da annesinin etkisinde kalıp o
tarafı istemişti. Bu mesele Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e
ulaşınca, Kudame b. Maz'un: "Ey Allah'ın Resulü! Kardeşim, kızını bana
vasiyette bulundu. Ben de onu halasının oğlu Abdullah b. Ömer ile evlendirdim.
Kıza uygunluk ve denklik konusunda ihmalde bulunmadım. Ancak o bir kadındır ki
annesinin sözüne uydu" dedi. Bunun üzerine Resulullah (Sallallahu aleyhi
ve Sellem): ''O kız yetimdir ve izni olmaksızın evlendirilmez'' buyurdu.
Vallahi kız, ben ona sahip olduktan sonra benden alındı ve Muğire b. Şu'be ile
evlendirildi.
[Sahih]
Diğer tahric: Darakutni
(385), Beyhaki (7/113, 120, 121) ve Hakim (2/167) rivayet ettiler.
Heysemi, Mecma'uz-Zevaid'de
(4/280): "Ahmed rivayet etti. Ravileri güvenilir kişilerdir" dedi.